Zo Vader Zo Zoon

Fietsenwinkel Macco kent al een lange historie. De vader van Peter (en dus de opa van Jimmy) werkte al als fietsenmaker vanuit een schuurtje in de Wijnmalenstraat met enkel een gereedschapskist. In 1946 kocht hij het pand aan de Koolhovenstraat om van hieruit fietsen te repareren en nieuwe fietsen te verkopen. In 1957 werd dit pand verbouwd tot winkel. Het gezin Macco woonde boven de winkel. Toen Peter de winkel overnam bleef hij er met zijn gezin wonen. Jimmy heeft hier dus de eerste jaren van zijn leven doorgebracht. In 1995 verhuisde winkel inclusief woonhuis naar het pand aan de Amsterdamse straatweg. Ik vraag Jimmy wat hij ervan vond dat zijn ouders een fietsenwinkel hadden. Hij vond dit wel prettig. Ze woonden bij de winkel en de box stond in de zaak zodat beide ouders aan het werk konden zijn en toch aandacht aan hun zoon konden schenken. Of zoals Jimmy zegt: “mijn opvoeding vond in de winkel plaats”. Hij vindt het leuk nu de volgende generatie mee te maken van de klanten die hij als kind al in de winkel zag. Dit schept een band. Dat het sociale aspect een grote rol speelt bij de Macco’s is trouwens goed te merken. De koffie staat altijd klaar, er is altijd tijd voor een praatje. Echt Zuilens dus.
In de jeugd van Jimmy was er ook voldoende tijd voor andere dingen. Zo zat hij op karate en bij scouting PeKa 18. Nu fietst hij graag en heeft zelf een sportieve fiets.
Ik vraag Jimmy hoe hij in de winkel mee is gaan draaien. Dit was als vakantiekracht tijdens de grote vakantie. Hij repareerde fietsen en maakte fietsen rijklaar. Naast het werken in de fietsenwinkel heeft Jimmy ook nog andere bijbaantjes gehad als het werken bij de Albert Heijn en in de horeca.

Hij had niet meteen het idee om de winkel over te nemen en ging commerciële economie studeren. Uiteraard lieten zijn ouders hem daartoe alle ruimte, al hoopten ze stiekem dat hij ooit het familiebedrijf voort zou zetten. In 2011, na het behalen van de propedeuse, stopte Jimmy met zijn studie en gaf aan dat hij in de winkel wilde werken en ambities had de zaak over te nemen. Met dit nieuwe toekomstbeeld voor ogen zijn zij op zoek gegaan naar een ander pand wat uiteindelijk de Nijverheidsweg is geworden. Op deze locatie is er een grote winkelruimte met 2000 fietsen direct uit voorraad leverbaar. Ook is er een werkplaats voor de reparaties en een experience center waar mensen fietsen kunnen uitproberen. De zaak heeft zich duidelijk aangepast aan de eisen van de consument van deze tijd en is klaar voor de toekomst. Ik vraag Peter wat hij ervan vindt dat zijn zoon nu in de winkel staat. Peter is blij dat het familiebedrijf wordt voortgezet. Jimmy vertelt dat de laatste jaren zwaar zijn geweest door de aanschaf en het inrichten van het nieuwe pand terwijl de winkel op de Amsterdamse straatweg nog gewoon open was. De laatste paar jaren waren een aanslag op zijn sociale leven. Nu ze wat meer gesetteld zijn heeft hij weer tijd voor andere dingen zoals vrienden en uiteraard zijn vriendin die ook af en toe in de winkel te zien is. Toch maakt hij de kanttekening dat je met dit bedrijf eigenlijk nooit klaar bent. Op de vraag of ze thuis veel over de winkel praten antwoorden beide dat dat eigenlijk nooit gebeurt. Soms wordt er even kort over gesproken. Ook vraag ik of ze op de zaak veel over privé dingen praten. Dat gebeurt wel degelijk, omdat Irene (de vrouw van Peter) elke dag kookt in de keuken die in het nieuwe pand aanwezig is en ze daar, samen met het personeel, elke dag eten. Op dat moment wordt er wel degelijk over privé-zaken of dingen die ieder bezig houdt gesproken. Het blijkt dat de zaak, net als vroeger, een familiezaak is waar de medewerkers ook een deel van deze familie uitmaken. Het lijkt duidelijk dat Macco met de komst van Jimmy en het nieuwe pand klaar is voor een nieuw tijdperk en een nieuwe generatie. Peter, die dit jaar 65 wordt, zal dan nog wel meehelpen en advies geven maar Jimmy zal de leiding op zich nemen.

Bron: https://www.zoiszuilen.nl/nc/rubrieken/artikel/zo-vader-zo-zoon-peter-macco/